Gamuchirai, 46 jaar, is seropositief en volgt al twee jaar een behandeling met antiretrovirale middelen. In april 2016 liet ze een test uitvoeren voor baarmoederhalskanker. Die test bracht geen uitsluitsel, waarop de artsen haar een biopsie aanbevolen.
“Ik had gehoord over een opsporingstest voor baarmoederhalskanker. Omdat ik pijn had in de onderbuik, ben ik op aanraden van een vriendin naar het ziekenhuis gegaan.
Na de test werd ik naar een ander ziekenhuis doorverwezen, maar ik had niet voldoende geld en ik moest voor mijn kleinkinderen zorgen. De artsen vertelden me dat ik misschien kanker had en dat een biopsie nodig was. Die zou 56,42 euro kosten.
Ondanks de pijn die ik nu en dan gewaarwerd, voelde ik me relatief goed. Ik kon nog steeds het huishouden doen en in de tuin werken. Ik zag dus geen reden om me te haasten voor een biopsie. Om die te betalen kon ik bovendien beter wachten tot mijn dochter niet langer schoolkosten had voor haar kinderen.
De mentor van de verpleegkundigen van Artsen Zonder Grenzen (AZG) hier in Gutu legde me echter uit dat de biopsie niet kon wachten, omdat de kanker zich in mijn lichaam kon verspreiden. AZG stelde voor de kosten voor de biopsie op zich te nemen. Daar ben ik hen erg dankbaar voor, en ik ga de biopsie nu laten uitvoeren.
Enkele jaren geleden kreeg ik te horen dat ik seropositief ben. In 2014 voelde ik me zwak en ziek. Ik ben toen naar het ziekenhuis gegaan voor een consultatie. Daarna bleef ik pijn voelen en dus ben ik teruggegaan naar het ziekenhuis, waar ze een hiv-test hebben uitgevoerd. Volgens mij was er geen reden tot ongerustheid, want mijn man was toen al jaren dood en sindsdien heb ik de besmetting niet meer kunnen oplopen.
Ik had helemaal niet verwacht dat ik seropositief zou zijn. Maar ik heb me erbij neergelegd. Ik ben mijn man altijd trouw gebleven, maar vraag me nu af of dat wederzijds was. Alleen hij kan me immers het virus hebben doorgegeven.
Ik ken iemand in ons dorp met wie ik vroeger op school zat en die ook seropositief is. We praten er samen over en geven elkaar moed. We moedigen elkaar bijvoorbeeld aan om op tijd onze medicijnen te nemen, want ons leven hangt ervan af.”
Sinds 2014 heeft AZG screeningen opgestart in Gutu om baarmoederhalskanker op te sporen bij vrouwen. We doen dat in het kader van ons aids-project. Onze teams op het terrein helpen het Zimbabwaanse Ministerie van Gezonheid en Jeugd om informatiesessies te organiseren in ziekenhuizen. AZG gaat ook naar dorpen om er patiënten te ontmoeten om het belang van screening uit te leggen.
