Ivoorkust: Dagelijkse leven herneemt maar patiënten stromen toe

Nu de gevechten in Ivoorkust gestopt zijn durven mensen zich opnieuw naar de gezondheidsstructuren begeven om zich er te laten verzorgen. In de ziekenhuizen van Abidjan waar Artsen Zonder Grenzen werkt stromen patiënten toe. Ook in het westen heeft Artsen Zonder Grenzen de handen vol in de overvolle vluchtelingenkampen van Guiglo en Duékoué.

Abidjan

Het dagelijkse leven in Abidjan herneemt langzaamaan. Na zich wekenlang in huis te hebben schuilgehouden uit angst voor de gevechten, komen de patiënten nu in grote getalen naar de ziekenhuizen waar Artsen Zonder Grenzen werkt. De medische noden zijn nog steeds heel hoog. Daarom heeft Artsen Zonder Grenzen ziekenhuizen heropend die door de crisis gesloten waren of bijna niet meer functioneerden. Onze teams zorgen er vooral voor spoedgevallen, algemene consultaties en bevallingen.De geneesmiddelenbevoorrading van de ziekenhuizen blijft wel erg moeilijk. In alle ziekenhuizen van Abidjan waar Artsen Zonder Grenzen werkt is er een enorme toevloed aan patiënten, ook al omdat Artsen Zonder Grenzen gratis zorg biedt. Dagelijks ontvangen onze teams zowat 300 patiënten, onder hen 3 tot 4 patiënten met schotwonden. “Elke dag horen we nog geweerschoten”, zegt Caroline Séguin, noodhulpcoördinator voor Artsen Zonder Grenzen in Abobo. Om vijf uur ‘s morgens staan de vrouwen met hun kinderen al te wachten aan de poorten van het ziekenhuis in Abobo. De teams geven prioriteit aan kinderen onder 15 jaar. Het regenseizoen is net begonnen en vele patiënten, vooral kinderen, lijden aan malaria. Door het conflict hebben ze (te lang) gewacht om behandeling te zoeken, waardoor ze vaak al ernstig ziek zijn. Daarnaast is er ook veel werk op de materniteit. In het ziekenhuis van Abobo doen de teams zo'n vijftig bevallingen per dag.

Westen Ivoorkust

In het westen van het land zijn de meeste gezondheidsstructuren nog steeds niet operationeel. Het medisch personeel dat de gevechten onvlucht was, is nog steeds niet teruggekeerd en er is een tekort aan medicijnen. Artsen Zonder Grenzen biedt er gezondheidszorg in de vluchtelingenkampen van Guiglo en Duékoué, waar 15.000 vluchtelingen leven, en in het ziekenhuis van Duékoué.

Vluchtelingen blijven in kampen

Hoewel de gevechten nu beëindigd zijn, keren de vluchtelingen nog steeds niet terug naar huis. Hun huizen zijn vaak platgebrand, maar er is bovenal ook angst. Ze blijven daarom liever in de vluchtelingenkampen of bij de families die hen opvangen, of ze slapen in de brousse.

“We hebben ons dorp op 28 februari verlaten, veertien dagen in de brousse verbleven en dan tien dagen gewandeld tot het kamp in Guiglo. We zijn met de ganse familie van 27 tot hier gekomen. Wanneer we kunnen zullen we opnieuw vertrekken, maar ons huis is afgebrand, dus we kunnen nergens heen”, zegt Honorine De omstandigheden in de kampen zijn niet ideaal. Nu het regenseizoen begonnen is, krijgen vele kinderen malaria. Artsen Zonder Grenzen stuurt de ernstige gevallen door naar het ziekenhuis van Duékoué, waar Artsen Zonder Grenzen in de pediatrie en de materniteit werkt en ook operaties uitvoert.

Liberia

In de grensstreek met Liberia biedt Artsen Zonder Grenzen zorg met mobiele hulpposten. Maar de mensen blijven zich schuil houden in hun precaire woonplaatsen en zoeken pas laat hulp. Artsen Zonder Grenzen stuurt de ernstige gevallen door naar het ziekenhuis van Bin Houyé dat de organisatie ondersteunt.